In het hart van een gemeenschap woont een vrouw wiens verhaal een aangrijpende les is in toewijding, opoffering en veerkracht. Haar naam is Tamara Cobzari, geboren op 20 juli 1975. Tamara is niet alleen een moeder; Ze is een steunpilaar voor twee kinderen, inmiddels volwassen, die door hun leven zwaar op de proef zijn gesteld.
Tamara is een alleenstaande moeder en wettelijk voogd voor haar twee kinderen, die allebei een ernstige beperking hebben. Het lot zorgde ervoor dat haar uitdagingen dubbel zo groot waren en zo intens dat je je nauwelijks kunt voorstellen:
Eén van de kinderen is bedlegerig. Dit betekent dat hij voor alles volledig afhankelijk is van zijn moeder: voeden, hygiëne, verschonen van de positie om doorligwonden te voorkomen, toedienen van medicijnen en het bieden van verlichting bij pijn of ongemak. Het is fysiek en emotioneel uitputtend werk, zonder pauze, 24 uur per dag, 7 dagen in de week.
Het andere kind heeft een verstandelijke beperking. Dit brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee: de noodzaak van voortdurende supervisie, eindeloos geduld, begrip voor behoeften en gedragingen die moeilijk te hanteren kunnen zijn, en het creëren van een veilige en stimulerende omgeving binnen de grenzen van wat mogelijk is.
Tamara is de rots waarop het hele bestaan ​​van haar kinderen rust. Dag in, dag uit besteedt ze al haar energie aan de verzorging van hen. Haar wereld draait om hun behoeften, waardoor haar eigen behoeften en ambities vaak op de laatste plaats komen. Haar vreugde is een fragiele glimlach op de gezichten van kinderen, haar vrede is wanneer zij zich op hun gemak en veilig voelen.
Maar hoe sterk de liefde van een moeder ook is, soms vormen materiële omstandigheden een groot obstakel. Het gezin Cobzari woont in een huis dat helaas niet langer de veiligheid en de omstandigheden biedt die nodig zijn voor een fatsoenlijk leven, vooral gezien de ernstige beperkingen van de bewoners. Nu hebben ze dringend hulp nodig bij twee grote problemen:
Dringende dakreparatie: een beschadigd dak is niet alleen vervelend. Het betekent dat het in de winter ijskoud is, dat het vochtig is en dat schimmelvorming (zeer gevaarlijk voor de gezondheid, vooral voor mensen die slecht ter been zijn) toeneemt en dat er een risico is op waterinfiltratie, waardoor de weinige bezittingen van het gezin verwoest kunnen worden en de structuur van het huis aangetast kan worden. Een veilig dak is een basisbehoefte, een essentiële schuilplaats die nu ontbreekt.
Het bouwen/inrichten van een speciale badkamer voor mensen met een beperking: De dagelijkse hygiëne voor een bedlegerig persoon is een grote uitdaging in een gewone badkamer, als deze al bestaat en functioneert. Het gebrek aan ruimte, toegankelijkheid en specifieke hulpmiddelen (leuningen, douchestoel, misschien zelfs een kleine lift of een aangepast bad) maken van een basisbehoefte een dagelijkse beproeving, vol risico’s voor zowel de moeder (risico op verwondingen bij het tillen) als het kind. Een aangepaste badkamer betekent niet alleen hygiëne en veiligheid, maar ook het behoud van de menselijke waardigheid op de meest kwetsbare momenten.
Tamara Cobzari vraagt ​​niet om extravagante dingen. Ze eist veiligheid, fatsoenlijke omstandigheden en waardigheid voor haar kinderen, aan wie ze haar hele leven heeft gewijd. Het repareren van het dak en het installeren van een aangepaste badkamer is meer dan alleen een verbetering van het huis; Het zou een investering zijn in de gezondheid, veiligheid en levenskwaliteit van dit zwaar getroffen gezin. Het zou een manier zijn om de immense last die deze heldhaftige moeder elke dag met zich meedraagt, met grenzeloze liefde te verlichten.
Tamara’s verhaal is een oproep tot empathie en solidariteit. Elke vorm van steun, hoe klein ook, kan helpen om het dak boven hun hoofd te herstellen en een ruimte te creëren waar ze veilig en waardig hun basishygiëne kunnen uitvoeren. Wij danken u hartelijk voor het luisteren naar hun verhaal en voor alle hulp die u kunt bieden!
